Żylaki kończyn dolnych tworzą się na skutek zmniejszania się w ściankach ilości tkanki sprężystej, która jest odpowiedzialna za ich odporność na rozciąganie. Z biegiem czasu światło naczyńka poszerza się i następuje proces, który określa się niewydolnością zastawek żylnych. Proces ten powoduje cofanie się krwi oraz jej zaleganie w naczyńkach, co jeszcze dodatkowo wpływa na ich poszerzanie się. Ponadto na powstawanie żylaków kończyn dolnych mają wpływ czynniki indywidualne: charakter wykonywanej pracy oraz obciążenie genetyczne. To dlatego widoczne na nogach pajączki przekształcające się w wyraźne, skłębione żylaki występują u osób, których praca wymaga długiego stania. Żylaki to choroba zawodowa fryzjerów, lekarzy operujących, pracowników handlu. U stojącej przez wiele godzin osoby, na skutek utrudnionego odpływu krwi, zwiększa się ciśnienie w żyłach. Dzisiaj widoczne żylaki posiada aż 50% kobiet i prawie 40% mężczyzn. Jeżeli jedno z rodziców ma wyraźne żylaki to prawdopodobieństwo, że u dziecka one również się pojawią jest 4x większe, gdy występują one u obojgu rodziców – nawet 6 x większe.
Metody usuwania żylaków
Walka z żylakami jest skuteczna wówczas, gdy zostanie podjęta wystarczająco wcześnie. Na leczenie i usuwanie żylaków w naszym kraju aktualnie stosuje się 4 metody:
Stripping
Zwany również metodą Babcocka. Zabieg przeprowadza się najczęściej w szpitalu, trwa ok. jedną godzinę. Pacjent otrzymuje znieczulenie i jest gotowy do wyjścia już następnego dnia. Stripping polega na wprowadzeniu do chorej żyły miękkiej, metalowej linki – strippera, chirurg przecina i podwiązuje żyłę właśnie stripperem i jednym szarpnięciem wydobywa ją na zewnątrz. Takich ruchów musi wykonać co najmniej kilka-kilkanaście. Stripper wprowadza się do żyły poprzez 1-2 centymetrowe otwory, na które po zakończeniu zabiegu zakłada się szwy. Po 10 dniach szwy się usuwa, ale istnieje prawdopodobieństwo pozostania po nacięciach blizn.
Miniflebektomia
Miniflebektomia to metoda opracowana przez Millera i Varady’ego. Podobna do poprzedniej, jednak w tym przypadku pień żylny usuwa się krótkimi odcinkami, również wykonując minimalne nacięcia. Żyły usuwa się narzędziem przypominającym szydełko. Pacjent poddany jest znieczuleniu miejscowemu, otwory w skórze są tak niewielkie, że nie wymagają szycia, zakleja się je jedynie opatrunkiem i tym samym nie pozostają po nich blizny. Pacjent po wykonaniu zabiegu może od razu wrócić do domu.
Kriostripping
Zwana też metodą La Priverte’a i polega na wprowadzeniu poprzez mikronacięcia do żyły sondy pokrytej 24 karatowym złotem i połączonej z aparatem wypełnionym podtlenkiem azotu. Gdy sonda dotrze do wybranego fragmentu żyły, schładza go do temperatury minus 80-100 st.C , żyła przykleja się do sondy i ten fragment zostaje wyciągnięty na zewnątrz. W ten sposób usuwa się zarówno pień żylny jak i jego odgałęzienia. Pacjenta znieczula się miejscowo a zabieg trwa jedną godzinę, po czym pacjent może udać się do domu.
Skleroterapia
Skleroterapia należy do grupy zabiegów nieoperacyjnych i w związku z tym stosuje się ją do tzw. pajączków. Wstrzykuje się do nich preparat wywołujący zrastanie się ścianek. Krążąca w żyłach krew wybiera sobie inne szlaki, następnie niepotrzebne żyły się usuwa dowolną metodą. Preparat podaje się pacjentowi w odstępach 7-10 dni, a sam zabieg trwa ok. 30 minut i może być wykonany w warunkach ambulatoryjnych. Usuwanie zamkniętych żyłek nie wpływa na krążenie krwi.
Każdy z powyższych zabiegów wymaga stosowania przez pacjenta opatrunków uciskowych przez ok. 14-20 dni. Może to być elastyczny bandaż lub specjalne pończochy uciskowe.
Więcej profesjonalnych informacji znajdą Państwo na stronie naszego Partnera.